فعال‌سازی خدمات اجتماعی مساجد نیاز به کار علمی دارد

به گزارش خبرنگار دبیرخانه شورای عالی، حجت‌الاسلام حمید پارسانیا عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در دیدار با حجت‌الاسلام سیدناصر میرمحمدیان مدیرعامل بنیاد هدایت ضمن بیان اینکه مسجد در فرهنگ صدر اسلام کانون نهاد حامیت بود، اظهار داشت: پیامبر اکرم (ص) وقتی که وارد مدینه شدند بلافاصله مسجد احداث کردند؛ امیرالمؤمنین علی (ع) نیز مسجد کوفه را مرکز خلافت خود قرار داد.

وی یادآور شد: به لحاظ تاریخی نیز مردم ما بسیاری از ارتباطات و خدمات اجتماعی خود را در مساجد سامان می‌دادند؛ انقلاب هم از مساجد سرکشید. به عنوان نمونه در یزد مرحوم صدوقی و در مشهد نیز مجموعه‌ای که رهبر معظم انقلاب در آنجا بودند، امکانات مساجد جمع می‌شد و خدمات مسجدی، مردم را پوشش می‌داد.

این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر اینکه انقلاب هنوز هم از مساجد تغذیه می‌کند و عقبه آن به ارتباط مسجدی باز می‌گردد، گفت: به موازات انقلاب، بعد سیاسی اسلام بسیار مورد توجه قرار گرفت، به گونه‌ای که ارتباطات و خدمات اجتماعی مسجد محور، رفته رفته تضعیف شد.

پارسانیا تصریح کرد: ارتباطات مردمی ذیل مساجد، این ظرفیت را داشت که گسترش پیدا کند. در قانون اساسی نیز بحث تعاونی‌ها بر همین اساس مطرح شد؛ این تعاملات اجتماعی و حتی اقتصادی می‌توانست از یک موضع انفعالی و تدافعی به یک موضوع فعال و سازنده تبدیل شود.

وی راه اندازی صندوق‌های قرض الحسنه را ناشی از موضع انفعالی مساجد در مباحث اقتصادی دانست و گفت: کم کم این صندوق‌ها و خدماتی که می‌توانست در مساجد ارائه شود، کم رنگ شد و نهادهای دیگر جای آن را گرفتند. در ماجرای کرونا فرصت خوبی پیش آمد که می‌توانستیم کاری کنیم که مردم خدمات را مستقیماً از مساجد دریافت کنند اما این اتفاق آنگونه که باید رقم نخورد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تعدد و تکثر مراکز و نهادهای تصمیم‌گیر در امر مسجد را یکی از موانع فعالیت و پیشرفت مساجد برشمرد و بیان داشت: مدیریت واحد می‌تواند همه انژری‌های مصروفه را متمرکز کند و کار بهتر را پیش ببرد. خوب است که یک ستادی شکل بگیرد مانند ستاد نقش جامع علمی کشور؛ در ستاد، قوا و سازمان‌های مختلف ذیل یک سیاست محوریت پیدا می‌کنند و فعال می‌شوند.

پارسانیا کار علمی دقیق به منظور فعال سازی خدمات اجتماعی مساجد را ضروری خواند و اظهار داشت: در این زمینه نیاز است که رشته‌هایی راه اندازی شود و رساله‌های فقهی و اجتماعی ـ فرهنگی نوشته شود.