یادداشتی به قلم حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر عبد‌خدایی درمورد سند ۲۰۳۰

بسم الله الرحمن الرحیم

سخنان قاطع و باصلابت مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) در ارتباط با سند 2030 یونسکو هشداری است برای مسئولین و نوید آرام‌بخشی است برای ملت انقلابی ایران که اگر برخی غفلت ورزند یا کژراهه روند، رهبر فرزانه، خط بطلان بر کار غلط آن‌ها می‌کشد. همان‌طوری که ملت ایران هم زیر بار ننگین اسناد استعماری نمی‌رود و با تمام وجود به پیروی از رهبرش از ارزش‌های انقلابی دفاع می‌کند؛ بدین‌ وسیله، بار دیگر هم نقش ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی مبرهن گردید.

امضای این سند، مخالفت با اصولی از قانون اساسی دارد، از جمله، با اصل 177 قانون اساسی که می‌گوید: کلیه موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد، و مهمتر از آن مطابق اصل 153 هرگونه قراردادی که موجب سلطه بیگانگان بر منابع طبیعی، اقتصادی، فرهنگی، ارتش و دیگر شئون کشور گردد ممنوع است. از سویی هم مقام معظم رهبری در این مورد فرمودند: مطلقاً جایز نیست؛ ازاین‌رو، سند مزبور نه قانونی است و نه مشروع و از حیّز اعتبار کاملاً ساقط است و هرگونه اقدامی پی‌گرد قانونی دارد.

اضافه بر آن، در بینش سازمان‌های بین‌المللی اشکالات فراوانی وجود دارد که اینکه به برخی اشاره می‌شود:

1_  ضرورت توجه به حقوق دینی بشر: در حال حاضر قریب سه‌میلیارد مسلمان و مسیحی و یهودی وجود دارد که اعتقاد به یکی از ادیان آسمانی دارند و اطاعت از احکام و مقررات آن می‌نمایند؛ لازمه انصاف و انسانیت، احترام‌گذاشتن به حقوق این شهروندان است و افراد سکولار نمی‌توانند دیدگاه خود را بر دینداران تحمیل کنند. دیگر دوران آن گذشته است که دین را در زندگی نادیده بگیرند. تحمیل تفکر سکولاری اضافه بر آنکه خلاف آزادی و تجاوز به حقوق دینداران است سبب تضاد قوانین با اعتقادات آنان می‌شود که آن‌هم سبب ناهنجاری‌های فراوان روحی و اجتماعی می‌گردد.

2_ هر قانونی باید مطابق با فطرت و آفرینش باشد وگرنه محکوم به زوال است به‌ویژه قوانینی که مربوط به دو جنس متفاوت می‌باشد، مثلاً برای زنان در دوران بارداری و زایمان مقررات رفاهی وضع شده است ولی معنی ندارد به همین معنی برای مردان هم مقرراتی وضع شود، یا مثلاً از نظر اشتغال، مشاغلی مخصوص زنان می‌باشد، مانند جراحی زنان و مامایی، و شایسته نیست که این مسئولیت واگذار به مردان شود؛ ازاین‌رو، در رابطه میان زن و مرد باید عدالت منظور گردد نه مساوات؛ زیرا تفاوت‌های گوناگونی با هم دارند.

3_ معمولاً مقررات و قوانین به یکدیگر پیوسته هستند و در میان یک کشور یا یک ملت باید مجموعه قوانین و مقررات را با هم درنظر گرفت نه بخشی از آن‌ را، مثلاً در کشورهای اروپایی و سکولار، تأمین مخارج خانواده به‌صورت مشترک بر عهده مرد و زن است؛ ازاین‌رو، هر دو باید کار کنند تا یک زندگی را تأمین نمایند، ولی در کشورهای اسلامی و طبق ضوابط دینی و حقوقی، تأمین مخارج خانواده بر عهده مرد است و تنها مرد موظف می‌باشد که کار کند و مخارج خانواده را تأمین کند، در چنین نظامی معقول و منطقی نیست که مخارج بر عهده مرد باشد، ولی در کار و اشتغال که منشأ درآمد است زن و مرد مساوی باشند یا احیاناً زنان بیشتر از مردان کار داشته باشند. در اثر عدم توجه بدین نکته،‌ امروز ازدواج‌ها به تأخیر می‌افتد و آسیب‌های آن نصیب زنان هم می‌شود. (البته گاهی بانوان تناسب کاری با حرفه مربوط مانند جراحی زنان و مامایی و گاهی هم نیاز کاری مانند بانوان بی‌سرپرست یا سرپرست خانوار)؛ ازاین‌رو، تحمیل فرآورده‌های سکولاری بر جوامع دینی بر خلاف حقوق انسانی و آزادی آن‌ها است و هیچ‌گونه توجیه منطقی ندارد و ناهنجاری‌هایی هم ایجاد می‌کند و یک حقوقدان باید توجه زیادی هم به فلسفه قوانین داشته باشد و جوّزده نشود تا بتواند راه صحیح و معقولی را سیر کند.

از طرفی دیگر هم ما باید علیه تهاجم فرهنگی غرب به‌ویژه نسبت به حقوق زن اعتراض داشته باشیم و اقامه دعوا کنیم نه آنکه آن را بپذیریم. یونسکو هم اول به بدبختی زن غربی برسد و چاره‌ای برای قاچاق انسان و سوء استفاده‌های جنسی بنماید.

در غرب ظالمانه‌ترین خیانت نسبت به زنان انجام گرفته و می‌گیرد؛ حرمت و حیثیت زن مورد تهاجم است، بی‌بندوباری به‌جای آزادی نشسته، بنیان خانواده سست شده، بلوغ‌های زودرس فراوان گشته، ارتباطات وقیح جنسی بی‌حدوحصر شده، امراض مقاربتی جامعه را تهدید می‌کند، آمار نوزادان نامشروع سال‌به‌سال بیشتر می‌شود، روابط نامشروع همجنس‌ها غوغا می‌کند، هنوز هم به‌صورت وقیحانه و با تظاهرات خواستار آزادی‌های بیشتری هم هستند! (البته در غرب هم افراد نجیب و محترمی که تحت قیود اخلاقی و مذهبی می‌باشند وجود دارند، ولی بسیار در اقلیت). با کمال تأسف این قشر مظلوم زنان وسیله عیاشی یا ثروت‌اندوزی و فروش کالای یک عده استثمارگر جنسی و یا مالی قرار گرفته‌اند و سازمان‌های بین‌المللی با تفکر انحرافی خود نمی‌توانند راه‌حلی بیابند.

یوسنکو اگر خوب و آزادانه فکر می‌کرد باید گامی در راه حفظ حرمت و شخصیت زن برمی‌داشت. بیچاره میلیون‌ها دختری که توسط دلالان اروپایی فریب خورده و به اروپا و کشورهای غربی کشیده شده و به خودفروشی پرداخته‌اند و در بردگی و استثمار آن دلالان قرار دارند و فریادرسی هم ندارند.

ما افتخار داریم که در پرتوی قرآن کریم و تعالیم حیات‌بخش اسلام، خانواده جایگاه بسیار ارزنده‌ای دارد و از مصونیت خاصی برخوردار است و دختران ما پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از ارزش زائدالوصفی به‌ویژه در ابعاد علمی و آموزشی برخوردارند. کافی است یک مقایسه‌ای میان خانم‌های پزشک امروز، چه از نظر کمیت و تعداد و چه از نظر کیفیت و معلومات، با پیش از انقلاب انجام گیرد، همچنین سایر بانوان فرهیخته اعم از حوزه یا دانشگاه.

مسئولین کشور هم باید توجه داشته باشند، با وجود فرهنگ غنی و بالنده اسلام، ما نه‌تنها هیچ‌گونه نیازی به فرهنگ غرب نداریم بلکه باید از آن گریزان باشیم. ولی غرب می‌خواهد فرهنگ انحرافی خود را بر ما تحمیل کند تا هویت ما را بگیرد و ما را به خود وابسته کند. از طرفی هم از همکاری در تکنولوژی مخصوصاً (های‌تک) امتناع دارد، بلکه ممانعت می‌کند برای اینکه ما استقلال صنعتی پیدا نکنیم و پیوسته اسیر او باشیم و نمونه‌اش را در انرژی هسته‌ای مشاهده کردیم.

البته با توجه به اینکه کشورمان باید با جهان ارتباط متعادل داشته باشد و عزتمندانه تعامل کند، ما نسبت به قراردادهای خارجی اعم از فرهنگی، سیاسی و اقتصادی نگران هستیم که در اثر غفلت و یا... خطراتی متوجه کشور عزیزمان گردد و انتظار داریم که دقت و نظارت و دغدغه بیشتری توسط مسئولین انجام گیرد.

و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین

محمدهادی عبدخدایی