آیة الله سید علی حجت هاشمی خراسانی، در سال۱۳۱۴ شمسی در یکی از روستاهای نزدیک شهر مشهد دیده به جهان گشود. پدرش مرحوم حاج سید حسن موسوی از افراد مومن و اهل عبادت و تهجد بود وبا علماء و زهاد بسیاری معاشرت داشت. مادر وی نیز زنی مومنه و دختر بزرگ حاج شیخ حسنعلی اصفهانی (نخودکی) بود. استاد حجت هاشمی خراسانی دوران کودکی خود را در نیشابور وبرخی روستاهای نزدیک مشهد گذراند و در این مدت خط، قران و برخی کتاب های فارسی را فرا گرفت.

وی در اوائل نوجوانی به همراه پدر ومادر خود به شهر مقدس مشهد هجرت کرد و وارد حوزه علمیه شد.

او ابتداء به مدرسه بالاسر حضرت رضا(ع) رفت و در آنجا نیز زیر نظر استاد حجت الاسلام سید علی فیض آبادی به تحصیل مقدمات مشغول شد. وی پس از مدتی به پیشنهاد استاد خود، نزد مرحوم محمد تقی ادیب نیشابوری (ادیب ثانی) رفت و ادبیات عرب را نزد وی آموخت. ایشان بسیاری از علوم ادبی را نزد مرحوم ادیب نیشابوری سپری کرد و همواره تا آخر عمر ایشان با وی رابطه دوستی ومراودت داشت و پیوسته خدمت به او می رسید و مورد علاقة استاد نیز قرار گرفته بود.

استاد حجت هاشمی در این دوره از محضر اساتید دیگری همچون مرحوم حاج شیخ محمد ادیب هروی(علوم ادبی و شعر ونثر) حاج شیخ حسن معروف به ادیب خاوری(علم اعداد و رمل وجفر) حاج شیخ علی مجرد(عرب)(علم اعداد، هیئت و نجوم) و مرحوم حجة الاسلام فاضل هاشمی نیز استفاده نمود. وی سپس دروس فقه و اصول را نزد علماء برجسته ای همچون آیة الله حاج شیخ محمد رضا کلباسی، آیة الله میرزا حسین فقیه سبزواری، آیة الله سید علی رضوی و آیة الله حاج سید محمود زنجانی فرا گرفت و در حکمت و اخلاق و عرفان نیز از محاضر درسی آیة الله حاج شیخ محمد رضا کلباسی و حجة الاسلام حاج میر سید علی برقعی کسب فیض نمود.

وی سالیان متمادی با مرحوم آیة الله سید جواد سبزواری هم بحث وهم درس بود وبه همراه وی در دروس آیة الله العظمی میلانی و آیة الله حاج میرزا حسن فقیه سبزواری شرکت نمود.

تدریس در حوزه

استاد حجت هاشمی خراسانی از سال های اولیه تحصیل، تدریس را نیز شروع کرد وبه شیوة اساتید خود به خصوص مرحوم ادیب نیشابوری به تدریس ادبیات عرب پرداخت. وی علاوه بر ادبیات، سالیان متمادی منطق، معالم الاصول، شرح لمعه، کلام و حکمت را نیز تدریس نمود ولی چوم علاقه و استعداد خود را در ادبیات کشف کرد، همواره به تدریس آن اشتغال ورزید وشاگردان بسیاری تربیت کرد.

تالیفات

وی در طول بیش از نیم قرن تدریس ادبیات عرب، بیش از ۳۵ کتاب را نیز تالیف کرد که بسیاری از آن ها مکرر تجدید چاپ شده است. فوائد وفرائد حجتیه،شافیه(شرح حاشیه ملاعبدلله)، مفصل(شرح مطول)، موائد علویه، بدیع حجت، طوالع حجت، ریاض الارواح، احسن الوسائل، التیسیر، نهایة المراد، الدر الثمین، تحفة النمل، دیوار اشعار حجت، اربعین (شرح چهل حدیث در فضائل امیر المومنین(ع)، کشکول فارسی و شرح نهج البلاغه از آثار ایشان می باشد.