آیة الله میرزا مهدی اصفهانی

آیة الله  حاج میرزا مهدی اصفهانی خراسانی در اوائل سال ۱۳۰۳ قمری در اصفهان و در خانواده ای متدین به دنیا آمد. پدرش میرزا اسماعیل اصفهانی از بزرگان اصفهان بود. وی با ورود به حوزه علمیه، در نه سالگی سایة پر مهر پدر را از دست داد، ولی همچنان به تحصیل علم ادامه داد و ادبیات وفقه و اصول را در حوزه علمیة اصفهان آموخت و در دوازده سالگی، برای ادامه تحصیل عازم نجف اشرف بود.

اساتید

او بنا بر سفارش آیة الله حاج آقا رحیم ارباب، نزد آیة الله سید اسماعیل صدر(متوفی ۱۳۳۸ق) رفت و ضمن استفاده از محضر درسی ایشان، در دروس خارج فقه و اصول آیات عظام میرزای نائینی و سید محمد کاظم یزدی شرکت نمود.

آیة الله العظمی میرزا حسین نائینی در سال ۱۳۳۸ قمری و پس از آنکه میرزا مهدی اصفهانی چهارده سال مداوم در بحث های خصوصی و عمومی ایشان در فقه و اصول با تعمق و تحقیق حاضر شد، در سن ۳۵ سالگی، اجازة اجتهاد کم نظیری به او داد که آیات عظام شیخ عبدالکریم حائری یزدی، آقا ضیاء الدین عراقی وحاج سید ابوالحسن اصفهانی نیز اجازه اجتهاد میرزا را تایید نمودند.

میرزا مهدی اصفهانی علاوه بر تحصیل علوم متعارف حوزه، مبانی سیر وسلوک را از محضر حضرات آیات سید احمد کربلائی، شیخ محمد بهاری همدانی، سید علی قاضی و سید جمال الدین گلپایگانی فرا گرفت.

اقامت در مشهد مقدس

آیة الله میرزا مهدی اصفهانی در سال ۱۳۴۰ قمری به ایران مراجعت کرد ودر مشهد مقدس اقامت نمود. وی از سال ۱۳۴۰ قمری تا سال ۱۳۶۵ قمری به تدریس تحقیقی خارج اصول، نشر معارف، تربیت نفوس و عقول، و کسب دید اجتهادی در مسائل عقلی ومعارفی و ترغیب بر اظهار نظر وداشتن درک استقلالی و انتقادی از فلسفه و عرفان پرداخت و مکتب معارفی اهل بیت را که بعدها به نام مکتب تفکیک نام گذاری شد، تاسیس نمود.

شاگردان

بیشتر شاگردان ایشان از بزرگان حوزه علمیه خراسان بودند؛ بزرگانی مانند حضرت آیات و حجج اسلام سید حسین حائری، سید صدرالدین صدر، شیخ مجتبی قزوینی، شیخ هاشم قزوینی، میرزا علی اکبر نوقانی، شیخ غلامحسین بادکوبه ای، شیخ محمد کاظم مهدی دامغانی، شیخ محمد حسن بروجردی، شیخ هادی روحانی مازندرانی،شیخ علی نمازی شاهرودی، میرزا جوادآقا تهرانی، میرزا حسنعلی مروارید، شیخ عبدالنبی کجوری، شیخ محمد باقر ملکی میانه ای،شیخ محمود حلبی خراسانی، حاج سید علی سیستانی، شیخ حسین وحید خراسانی، حاج شیخ حسینعلی راشد، سید عباس سیدان و استاد محمدتقی شریعتی مزینانی.

آثار وتالیفات

وی در طول عمر با برکت خود آثار فراوانی را تالیف نمود که مهم ترین آن ها عبارتند از:

غایة المنی ومعراج القرب واللقاء،

وجه اعجاز القرآن

معارف القرآن

ابواب الهدی

مصباح الهدی

معرفه العوالم

رساله فی الکر

کتاب القضاء والقدر

ابطال معارف الیونان

المواهب السنیه فی بیان المعاریض و التوریه فی کلمات الائمه

مجموعه تقریرات اصول فقه، عقائد؛ معارف و علوم قرآنی

همچنین دو کتاب «اصول آل الرسول» و «خاتمة الاصول» تقریرات درس اصول ایشان، توسط حاج شیخ محمود حلبی به رشته نگارش در آمده است.

وفات

این عالم ربانی و متالة قرآنی، سرانجام پس از عمری عبادت و طلب علم و کوشش های بسیار برای ترویج مکتب قرآن خالص، در اواخر ماه ذی الحجه ۱۳۶۵ قمری بر اثر سکته، دار فانی را وداع گفت و پیکر پاک او در روز جمعه، پس از یک تشییع عظیم در دار الضیافة حرم مطهر حضرت رضا(ع) به خاک سپرده شد.