آیة الله شیخ ذبیح الله ذبیحی قوچانی

ولادت و تحصیلات

آیت الله حاج شیخ ذبیح الله ذبیحی قوچانی از علمای عامل و مجتهدین نامدار قوچان، در سال ۱۳۲۹ قمری برابر با سال ۱۲۸۹ شمسی در روستای خیرآباد مایوان متولد شد.

وی در سن سیزده سالگی برای تحصیل علوم دینی به شهر قوچان رفت و در طول شش سال به تکمیل ادبیات عرب و دروس سطح پرداخت.

آیت الله قوچانی در سال ۱۳۵۱ قمری به نجف اشرف هجرت کرد و درحوزه درسی فقه و اصول آیات عظام میرزای نائینی، آقا ضیاء عراقی، شیخ محمد حسین اصفهانی (کمپانی)، حاج سید محمود شاهرودی، حاج سید ابوالحسن اصفهانی و سایر بزرگان شرکت نمود.

وی حدود پنج سال به درخواست استاد خود مرحوم آیت الله العظمی حاج آقا حسین قمی به همراه عده ای ازفضلای نجف برای رونق دادن به حوزه کربلا و تدریس در آنجا در جوار سید الشهدا علیه السلام سکونت گزید و بار دیگر در سال ۱۳۶۶ قمری به نجف اشرف بازگشت.

ایشان پس از ۲۰ سال اقامت در حوزه علمیه نجف و نیل به درجه اجتهاد، در سال ۱۳۷۱ قمری به قوچان مراجعت کرد و در این شهرستان به ترویج و نش احکام اسلامی و تدریس علوم دینی پرداخت.

اقامت در مشهد مقدس

وی پس از ده سال خدمت فرهنگی و علمی در قوچان، در سال ۱۳۸۱ قمری به مشهد مقدس عزیمت کرد و مجاورت دائمی حضرت ثامن الحجج علیه السلام را اختیار کرد.

آیت الله حاج شیخ ذبیح الله قوچانی علاوه بر مقام علمی و جامعیت، از وارستگی و معنویت والایی نیز برخوردار بود. او عالمی زاهد بود که در سیر و سلوک شرعی مقامی والا داشت. ایشان همچنین در حوزه علمیه مشهد مقدس با عالمان برجسته ای همچون آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی ارتباط داشت.

ارتحال

این عالم ربانی در کمال زهد و تقوا در مجاورت امام هشتم زندگی می کرد تا اینکه در سحرگاه روز سه شنبه ۲۴ اسفند سال ۱۳۷۲ شمسی برابر با سوم شوال سال ۱۴۱۴ قمری بر اثر سکته قلبی درگذشت و در میان اندوه فراوان علاقه منداش در صحن آزادی (نزدیک ایوان طلا) حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.

از اقدامات مفید آیت الله قوچانی، تاسیس مدرسه علوم دینی محمودیه فاروج می باشد که طلاب علوم دینی تا سطح لمعتین و رسائل در آنجا به تحصیل می پردازند.