آیت الله شیخ عبدالنبی کجوری

ولادت و تحصیلات

آیت الله حاج شیخ عبدالنبی کجوری فرزند شیخ نورالله، از علما و مجتهدان  مازندرانی مقیم خراسان بود که در حدود سال ۱۳۳۳ قمری برابر با سال ۱۲۹۲ در منطقه کجور متولد شد.

وی در دو سالگی پدر خود را از دست داد و تحت سرپرستی مادر قرار گرفت. او پس از گذراندن دوره کودکی، وارد مکتب خانه شد و کتاب‌های فارسی، نصاب و قرآن را فرا گرفت. ایشان در سال ۱۳۴۸ قمری به آمل رفت و در مدرسه مسجد جامع آن شهر در خدمت مرحوم شیخ احمدی نوری به تحصیل پرداخت.

هجرت به قم و نجف اشرف

آیت الله کجوری  بعد از یک سال در ذی الحجه سال ۱۳۴۹ قمری به مدرسه رضویه قم رفت و در نزد شیخ موسی گیلانی، شیخ حیدرتبریزی، میرزاعلی یزدی و شیخ عباس ملا حاجی تهرانی صاحب شرح اصول کافی به تحصیلات خویش ادامه داد. او در اواسط سال ۱۳۵۱ قمری برای تکمیل تحصیلات عالیه به نجف اشرف مهاجرت کرد و پس از چند ماه توقف به علت عدم سازگاری آب و هوا به سامرا رفت و در آنجا از محضر مرحوم سید علی یزدی، آیت الله آقا میرزا حبیب اشتهاری، شیخ آقا بزرگ تهرانی، شیخ حسین نجار و میرزا ابوالحسن علی فرزند آقا میرزا محمد سامرایی کسب فیض نمود.

ایشان پس از چهار سال تحصیل در سامرا مجددا وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و سطوح عالی فقه و اصول، فلسفه، عرفان، هیئت، نجوم و منطق را در محضر حضرات آیات شیخ مرتضی زاهدطالقانی،میرزا ابوالحسن مشکینی(صاحب حاشیه بر کفایه)،میرزا باقر زنجانی، شیخ عبدالرسول جواهری،شیرمحمدسماوی،سید جوادعینکی، شهاب بخارایی، سید ابوالقاسم خویی و محمدحسین کمپانی فرار گرفت.

آیت الله کجوری  سپس در دروس خارج فقه و اصول آیات عظام آقا ضیاءالدین عراقی، حاج سید ابوالحسن اصفهانی و شیخ محمدحسین کمپانی شرکت کرد و به درجه اجتهاد نایل آمد.

بازگشت به ایران

وی در حدود سال ۱۳۶۰قمری به ایران مراجعت کرد و در مشهد مقدس اقامت نمود.

ایشان در حوزه علمیه مشهد، ضمن بهره گیری از نظر آیت الله میرزا مهدی اصفهانی (به مدت۴ تا ۵ سال) به تدریس سطوح مختلف حوزوی پرداخت.

 حاج شیخ عبدالنبی کجوری  به خاطر علاقه ی زیادی که به تربیت طلاب داشت، در سال ۱۳۵۵ شمسی مدرسه علوم دینی کجوری را تاسیس کرد و خودش و عده دیگری از استادان حوزه در آنجا تدریس کردند.

وی شخصی متقی، پرهیزگار و زاهد بود و چون در ایام زندگی فرزندی نداشت کار روزانه خویش را تدریس در مدرسه قرار داده بود و تا پایان حیات خود به پژوهش های دقیق عرفانی، فلسفی، فقهی، اصولی و کلامی ادامه داد.

ایشان از منتقدین جدی فلسفه به شمار می رفت و مدت‌ها با آیت الله حاج میرزا مهدی اصفهانی بحث و گفتگو داشت و در دقیق ترین مطالب اشکال می نمود.

تالیفات

ازاین عالم ربانی آثار وتالیفات فراوانی به یادگار مانده است که می توان به قواعد فلسفه، قواعد نفس وعلم النفس در نقد فلسفه عرب اشاره نمود.

ارتحال

آیت الله حاج شیخ عبدالنبی کجوری  بالاخره در اثر یک بیماری طولانی در روز ۲۴ آبان سال ۱۳۷۷ شمسی برابر با ۲۵ رجب المرجب سال ۱۴۱۹ قمری درگذشت و در روز ۲۵ آبان ماه در صحن آزادی حرم حضرت رضا علیه السلام به خاک سپرده شد.